Da: Carmina
[1533] [1]
.
2.
Faunus ad Nympeum fluuium.
Fictum
pro antiquo.
|
2. Un
fauno al fiume Ninfeo.
Spacciato
per antico.
|
Quid tibi
nobiscum est, fluuiorum infamia, Nympeu?
Flecte alio
cursus, perniciose, tuos. |
Cerco traduzione
in italiano per questi brani. Chi potesse aiutarmi, mi
scriva. Grazie anticipate.
|
Flecte
procul, remoueque meo uestigia luco:
impurum
sacra non decet ire uia. |
Testo |
Quantum
Baianas fregit lasciuia uillas,
criminis
articulus parsque pusilla tui est. |
Testo |
Huc
ueniunt mixtae pueris de more puellae,
inque tua,
posita ueste, natatur aqua. |
Testo |
Lusibus
interea duxisse procacibus horas
nequitiaque
iuuat continuare diem:
cumque libet,
mediis passim iunguntur in undis,
lasciuum
femori conseriturque femur. |
Testo |
Tu tamen
haec pateris, nec te mea numina tangunt,
ante oculos
fieri turpia probra meos. |
Testo |
Quin etiam
si quid specto, et spectare necesse est,
illi se
improbius liberiusque petunt,
permolitur
pueroque puer, pactique uicissim
obscaenos
agitant nostra sub ora modos;
meque uocans
uda media inter sauia lingua,
crissat
ab imposito fixa puella mare. |
Testo |
At mihi
tum mediae saliunt tentigine uenae,
surgit et
in cornu spina recurua suum. |
Testo |
Omnia sed
parui facerem tamen: hoc mihi magno est,
hoc dolet,
hoc aequa non ego mente fero:
adsueti
longa cum sint in crimina culpa,
concubitus
fugiunt qualibet arte meos,
siue
Lycam puerum coepi mollire precando,
seu
tacitus, qua se fert Telesilla, sequor. |
Testo |
Ille
preces non audit amantis, at illa sequentem
praeuolat,
et tardum ludit, ut aura, senem. |
Testo |
Non tu parua
meo praebes alimenta furori,
amnis moeche,
et uos insidiosa uada:
nam neque
nos olidi uincunt pruritibus hirqui,
nec sum
Lampsacio castior ipse Deo. |
Testo |
Quod si
me Cybele curat iustissima mater,
quam penes
est bruti fasque nefasque soli,
inuisi latices
fundo pereatis ab imo,
usque petant
sicci traiiciantque pedes. |
Testo |
 Eventuale
dida di foto
|
16.
De Galeso
et Maximo
|
16.
Su Galeso
e Massimo
|
Increpat
admissi tenerum dum forte Galesum,
et queritur
fluxa Maximus esse fide;
dumque malos
pueri mores incusat, et ipsi
dura lacessitus
uerba ministrat amor: |
Testo |
non ille
urgenti sese purgare magistro,
non multa
offensum conciliare prece,
inficias
non ire et testes poscere diuos,
largo purpureas
imbre rigante genas;
non etiam
irasci contra, iustique doloris
accensam
in laeso promere corde facem. |
Testo |
Nil
horum aggreditur: sed tantum ingrata loquentis
implicitus
collo dulce pependit onus. |
Testo |
Nec
mora, cunctanti roseis tot pressa labellis
oscula coelitibus
inuidiosa dedit,
arida quot
leuibus flauescit messis aristis,
excita quot
uernis floribus halat humus. |
Testo |
Maxime,
quid dubitas? Si te piget, ipse tuo me
pone loco:
haec dubitem non ego ferre mala. |
Testo |
Sed neque
iam dubitas, nec te piget, inque uolentem
basia mellitus
contulit illa puer. |
Testo |
Macte tuo
damno et pueri, bone Maxime, culpa,
macte tua
culpa nequitiaque, puer. |
Testo |
Nam ueneror,
quorum placidi non pectora mores
composuere
minus, quam face torret amor. |
Testo |
Crediderim
in sancto dentur si iurgia coelo
inter se
faciles non secus esse Deos. |
Testo |
Ex omni
uobis mollissima uellere fila
neuit docta
colo ducere fata soror. |
Testo |
Quis sortem
magis optandam sibi poscat amoris,
Maxime,
siue tua, siue, Galese, tua? |
Testo |
Tene tui
faciunt pueri peccata beatum?
Tune tuo
peccans gratior es domino? |
Testo |
Sic o saepe
meus peccet, sic laedat amorem,
sic mihi
se laeso praestet amore puer. |
Testo |
[2].
[3].
[4].
[5].
[6].
[7].
[8].
[9].
[10].
[11].
[12].
L'autore ringrazia
fin d'ora chi vorrà aiutarlo a trovare immagini e ulteriori dati
su persone, luoghi e fatti descritti in questa pagina, e chi gli segnalerà
eventuali errori in essa contenuti. |
Note
[1]
Il testo da: Pietro Bembo, Carmina, come a suo tempo pubblicato
online dal defunto sito "Poeti d'Italia
in lingua latina", che riproduceva l'edizione: Carmina,
Res, Torino 1990.
[2].
[3].
[4].
[5].
[6].
[7].
[8].
[9].
[10].
[11].
[12].
|
