Da: Eroticonlibri
[postumo, 1513] [1]
.
|
12.
De
Raccini formosissimi pueri miserando interitu.
|
Titolo
|
|
Quantam felicitatem
Raccinus in casu suo consecutus
fuerit clarissimo
Iani Pannonii carmine celebratus
quisquis
eras, certe, felix Raccine, fuisti
doctiloquo
uates quem sacer ore canit. |
Testo |
Scilicet
Arctoae decus admirabile gentis,
aeternum
Ianus dat tibi nomen herus.
Exprimit
ille tuas praeclaro carmine laudes,
et faciem
et mores ingeniumque probat. |
Testo |
Te
quanti faceret, miris affectibus ardens,
indicat
ipse pio captus amore tui. |
Testo |
Nec
secus allato casus rumore sinistri
concidit
attonitus mente abeunte pater,
quam solet
indigno morientis funere nati
collabi
amissis sensibus orba parens. |
Testo |
Ut dolor
exuperans animum, uocemque reduxit
multa gemens
homines inuocat atque Deos. |
Testo |
Proque tua,
dilecte Puer, non parua salute
illum cura
tenet: praecipit, urget, agit.
Pro te uota
facit: celeres properare ministros,
ac de te
subito certa referre iubet. |
Testo |
Spemque
metumque inter dubius sic pendet, ut aegrae
occurrat
menti nil nisi triste tamen.
Eheu nulla
ualet fugientem sistere uitam
Henrici
admotis ars medicaminibus. |
Testo |
Namque ferox
quadrupes, stimulis agitatus et ira
concitus,
huc illuc dum sine more ruit,
excuteris
dorso loris Raccine relictis,
pronus et
ad duram praecipitaris humum. |
Testo |
Heu crudele
nefas, fracto sors impia collo
protinus
extinxit te miserande puer. |
Testo |
Talis ut
et perhibent anima fugiente per auras,
qualis purpureus
flos ubi languet eras. |
Testo |
Vidit equum
procul excusso rectore furentem
corripere
incerto tramite Ianus iter.
Vidit, et
hinc sumpsit miseri praesagia leti
laeuaque
funereum questa uolauit auis. |
Testo |
Anxius huc
uates dum lumina uoluit et illuc,
dum cupit,
ac metuit damna uidere sua,
ecce simul
iunctis manibus per mutua magno
cum gemitu
famuli corpus inane ferunt. |
Testo |
Neruorum
compage labans caput ille soluta,
sustinet,
et lacrymis os puerile rigat.
Neu raptentur
humo per candida colla fluentes,
in nodum
longas colligit ille comas. |
Testo |
Hic dextram,
ille tenet leuam, hic pendentia crura,
labentem
hic tunicam, subleuat ille pedes.
Sanguine
adhuc tepido, roseoque manente colore,
assueti
facies signa decoris habet. |
Testo |
Ianus ut
hac uisa, sensus amisit, ut illi
maxima cum
puero uota fuere mori. |
Testo |
Quos gemitus
et quas lacrymas, et qualia uerba
fudit, et
in Parcas quae maledicta dedit?
Multa minans
grauiter Raccine irascitur illis,
tristiaque
obiectat facta, tuamque necem. |
Testo |
Et cupit
ultorem tanti se criminis esse
si modo
fas, canas et lacerare comas.
Hinc queritur
tecum nequicquam saepius acreis
quod formidandos
praemonuisset equos. |
Testo |
Atque exempla
refert quibus haec animalia monstrat,
exitium
multis antetulisse uiris
non audituro;
sed dum tibi talia narrat,
ipse alias
sedeis iam leuis umbra tenes. |
Testo |
Si periturus
eras, tamen hoc solamen habebis,
o Puer aethereas
digne habitare domos. |
Testo |
Quod non
Narcisum magis aut Phryga, non Hiacynthum
aut magis
Herculeum fama loquetur Hylan. |
Testo |
[2].
[3].
[4].
[5].
[6].
[7].
[8].
[9].
[10].
[11].
[12].
L'autore ringrazia
fin d'ora chi vorrà aiutarlo a trovare immagini e ulteriori dati
su persone, luoghi e fatti descritti in questa pagina, e chi gli segnalerà
eventuali errori in essa contenuti. |
Note
[1]
Il testo da: Tito Vespasiano Strozzi Titus Vespasianus Strozius), Eroticon
libri, come pubblicato online dal sito "Poeti
d'Italia in lingua latina", che riproduce l'edizione a cura
di Anita della Guardia, _________, ________
1916.
Allusioni (mitologiche)
senza vera importanza anche in Eroticon, 8 (Somnium), versi 1a-10a,
e in Borsias, verso 542, entrambi online sul medesimo sito.
[2].
[3].
[4].
[5].
[6].
[7].
[8].
[9].
[10].
[11].
[12].
|
